'Nederlanders bieden altijd Duits of Engels aan'
Serie Duitse studenten in Nederland (4)

Philipp Geis (26) groeide op in de buurt van Keulen en studeert sinds 2007 in Maastricht. Hij hoopt daar dit jaar de interdisciplinaire Engelstalige bachelor European Studies af te ronden.

Waarom besloot je om in Nederland te gaan studeren?

Philipp Geis: “Na de middelbare school ben ik voor een jaar naar Australië gegaan om daar rond te reizen. Ik wilde even helemaal iets anders doen. Toen ik weer terugkwam en aan een opleiding wilde beginnen, studeerden drie vrienden van mij al in Maastricht. Zij vertelden me dat de universiteit daar erg goed was en toen dacht ik bij mezelf: ‘Waarom ook niet?’ Ik wilde graag een interdisciplinaire studie volgen. In Duitsland heb je dit soort studies ook, maar in Maastricht is de opleiding nog relatief nieuw en dat trok mij.’’

Hoe staat het met je Nederlands? Is het nodig om Nederlands te leren als je een Engelstalige opleiding volgt?

“Ik begrijp het meeste Nederlands wel als ik het hoor, zeker als mensen een beetje langzaam praten. Het spreken vind ik alleen nog erg moeilijk. Misschien heb ik ook niet heel erg mijn best gedaan, omdat vrijwel alle Nederlanders ook Engels praten. Dat is handig, maar aan de andere kant is het zo wel lastig de taal te leren. Nederlanders schakelen uit zichzelf al snel over op Duits of Engels. Ik ben nog niemand tegengekomen met wie ik niet kon communiceren in één van de talen die ik al sprak. Je moet Nederlanders echt blijven vragen om Nederlands met je te spreken.’

Hoe wordt er op je gereageerd in Nederland? Voel je je welkom?

‘’Ik heb me eigenlijk altijd erg welkom gevoeld. De meeste mensen zijn erg vriendelijk. In het begin woonde ik in een studentenhuis met voor de helft Nederlanders en de helft Duitsers en dat ging prima. De sfeer was goed, we trokken veel met elkaar op en hadden veel lol. Ik heb me nooit anders behandeld gevoeld door mijn nationaliteit. We maakten wel eens grappen over elkaars voetbalteams, maar dat hoort er gewoon bij en het was nooit kwaad bedoeld. Het enige dat me in Nederland eigenlijk verraste was dat je geen alcohol op straat mag drinken.’’

Wat is het belangrijkste verschil tussen de Nederlandse en Duitse student?

‘’Ik geloof eigenlijk niet dat er verschillen zijn, behalve dan dat de een Duits spreekt en de ander Nederlands. Misschien dat een bepaalde groep Duitse studenten graag naar Maastricht komt voor de goede reputatie van de universiteit. Zij zijn behoorlijk ambitieus en erg gemotiveerd om het goed te doen, waardoor ze soms wat gestrester zijn.’’

Wat merk je van de verschillen tussen de Nederlandse en Duitse academische cultuur?

‘’Volgens mij is het Duitse systeem erg veranderd sinds de invoering van de bachelor-masterstructuur. Maar daarvan weet ik alleen wat ik van vrienden hoor. Ik heb zelf nooit in Duitsland gestudeerd.

In Nederland is het onderwijs meer gericht op groepsdiscussies. Die zijn een soort helpende hand voor de studenten om de stof te begrijpen. Ook hebben docenten in Nederland meer oog voor de studenten. Ik wil niet zeggen dat docenten in Duitsland niet behulpzaam zijn, maar het is daar moeilijker om persoonlijke aandacht te krijgen. Er zijn daar zoveel meer studenten, dat je er anoniemer bent. Je moet dus meer actie ondernemen om geholpen te worden.’’

Wat ben je na je studie van plan?

‘’Dat weet ik nog niet precies. Ik kan in Maastricht blijven wonen, ik heb hier veel leuke mensen leren kennen. Maar ik richt me meer op wát ik wil doen na mijn opleiding, dan wáár ik dat doe. Zolang ik ergens echt een bijdrage kan leveren, maakt het me niet zoveel uit waar ik ben.’’