Artikelen

(12 augustus 2002) Het stemgedrag in de voormalige DDR is de nachtmerrie van iedereen die min of meer betrouwbaar de uitslagen van de Bondsdagverkiezingen probeert te voorspellen. Meer nog dan de Wessis vertonen de Ossis zeer wispelturig gedrag en hebben zij over de verschillende verkiezingsthema's een uitgesproken, maar volstrekt onvoorspelbaar oordeel. Bij de recente deelstaatverkiezingen in Saksen-Anhalt boekte de SPD het grootste verlies sinds 1950, de CDU won in één klap vijftien procent en de dood gewaande FDP haalde met 13,5 procent het beste resultaat ooit in een oostelijke deelstaat.

(20 september 2002) Eens in de vier jaar ontwikkelen de Duitsers burgerzin. Een paar weken lang is opeens iedereen in politiek geïnteresseerd. Op het werk, tijdens het sporten, in de kroeg en in bussen en treinen woedt een discussie: ze ruziën verbeten over de belangrijke vraag voor welke regering ze in de volgende vier jaren weer geen interesse zullen hebben.

(10 september 2002)Twee vergissingen kunnen beter meteen de wereld uit worden geholpen. Zelfs als de christen-democratische CDU/CSU op 22 september de Bondsdagverkiezingen wint, schuift Duitsland niet op naar rechts laat staan in de richting van extreem- of populistisch rechts. Die angst is ongegrond. door Willem Wansink, Amsterdam

(19 september 2002) Het Saarland is klein. Iets meer dan 800.000 mensen kunnen hier op 22 september hun stem uitbrengen. Dat is minder dan in de stad Keulen. De politici in Berlijn hechten dan ook vooral symbolische waarde aan een overwinning in het Saarland. In 1998 vormde dit immers nog een onneembaar SPD-bolwerk, beheersd door de voormalige minister-president van het Saarland, Oskar Lafontaine. Rode Oskar behaalde hier met 'zijn' SPD meer dan 50 procent van de stemmen.

(21 oktober 2002) De SPD en Bündnis 90/Die Grünen hebben op woensdag 16 oktober het 88 pagina's tellende regeerakkoord 'Erneuerung, Gerechtigkeit, Nachhaltigkeit' ondertekend. Daarmee werd het tweede rood-groene kabinet-Schröder bezegeld. Hoe ziet de personele bezetting van het nieuwe kabinet eruit? Welke ministers zijn op hun post gebleven? Wie zijn de nieuwkomers? Hier volgt een korte introductie van de nieuwe regering-Schröder.

Behaalde resultaten

(30 augustus 2002) Een recente studie toont aan dat de belangstelling van Duitse jongeren in de politiek flink is afgenomen. De partijen proberen alles om de jongeren op 22 september toch naar de stembus te bewegen. door Hans Verbeek Christian Simmert is ernstig teleurgesteld in de Duitse politiek. In 1998, hij was toen 25, werd Simmert als een van de jongste parlementsleden in de Duitse Bondsdag gekozen, voor de Groenen. Nu, vier jaar later, houdt hij het al voor gezien.

(5 augustus 2002) Net als Gerhard Schröder vier jaar geleden gebruikt Edmund Stoiber het minister-presidentschap van een Duitse deelstaat als springplank voor de duik in de Berlijnse slangenkuil. Het is een weg die ons Nederlanders niet bekend voorkomt: aspirant-premiers komen bij ons uit de Haagse ministersploeg (Van Agt, Kok) of uit de Tweede Kamer (Lubbers, Balkenende). Het verschil komt voort uit het federatieve politieke systeem in Duitsland, dat zijn eigen regels oplegt aan de Duitse politiek.

(29 augustus 2002) De SPD zou zich niet moeten laten afschrikken door de slechte verkiezingspeilingen, want een nederlaag bij de Bondsdagverkiezingen is op lange termijn in het belang van de partij. De vertwijfelde pogingen van de sociaal-democraten om op het laatste moment de verkiezingsvoornemens van de burgers te beïnvloeden, leveren geen duurzaam resultaat op. De misère bij de SPD heeft namelijk een al te bekende naam: Gerhard Schröder. Deze constatering lijkt op het eerste gezicht absurd, gezien de uitgesproken populariteit van de kanselier.

11 september 2002 Farah Karimi GroenLinks Woordvoerdster Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamerfractie…