Heimat- en Schlagerfilms
Burgerlijkheid en wedergeboorte, BRD 1949-1990

Heimatfilme waren in de jaren vijftig een bijzonder populair genre. Het waren films die die vaak gebaseerd waren op boeken en zich meestal afspeelden tegen het decor van het heuvelachtige Zuid-Duitsland.

De thematiek van de Heimatfilme verschilde niet wezenlijk van die uit de nazitijd. De centrale figuur in de film was vaak een gezagsdrager (de dokter, dominee, onderwijzer etc.) in klein dorp. De bewoners van het dorp waren merendeels hardwerkende, eerlijke lieden. Goed en kwaad werden heel duidelijk van elkaar onderscheiden. In het verhaal, dat altijd een happy-end kende, moest een verliefd paar meestal een door de buitenwereld opgeworpen probleem overwinnen voor zij elkaar definitief in de armen konden sluiten.

In Heimatfilme staan meestal een aantal typisch Duitse normen en waarden centraal. Hardwerkende boeren accepteren het gezag van eerlijke autoriteiten terwijl intussen het typisch burgerlijk ideaal van liefde en succes wordt uitgedragen.

Een bekende Heimatfilm is ‘Wenn der weisse Flieder wieder blüht’ (1953) van Hans Deppe. Hierin maakte de Oostenrijkse actrice Romy Schneider haar debuut. Ook Romy’s moeder Magda Schneider en de acteurs Willy Fritsch en Götz George speelden er in mee.

Romy Schneider werd vooral bekend door de succesvolle Sissi-films. Daarin werden ingrediënten uit de Heimatfilm (zoals de weelderige kostuums en decors, de keizerlijke autoriteit en de romantische liefde) gecombineerd met het genre van het historische drama.

Een andere variant van de Heimatfilm was de Schlagerfilm waarin West-Duitse muziekidolen van de radio in een luchtig verhaaltje hun hits brachten. Schlagerfilms waren vooral populair in de jaren zestig.