De no-nonsense nonnen van ‘Um Himmels Willen’
<<< Zap >>>

van Annemieke Hendriks

In het idyllische Beierse Kaltenthal lijkt de wereld op zijn kop te staan. In het traditierijke nonnenklooster is de moeder-overste is een moderne manager van de ziel, die haar firma bestuurt vanuit een trendy kantoor vol hightech. Haar assistente zuster Hildegard maakt buiten de kloostermuren furore met een roman getiteld ‘Moord in de biechtstoel’.

Kaltenthals burgemeester en zijn ‘Bromsnor’, de agent Meier, kunnen met de verlokkingen van de moderne tijd daarentegen stukken minder goed uit de voeten. In ‘Um Himmels Willen’ is een permanente strijd gaande tussen het klooster en het gemeentebestuur van het Beierse provinciestadje. Waarbij de nonnen, deo volente, dankzij hun onconventionele vindingrijkheid uiteindelijk winnen.

Al vier succesvolle series heeft ‘Um Himmels Willen’ achter de rug. En werkelijk, de serie is voor een Duitse televisiekomedie zeldzaam geestig. Dat ‘Um Himmels Willen’ ook de vergelijking met Nederlandse comedyseries kan doorstaan, daarvan kan iedereen die het Duits een beetje machtig is zichzelf overtuigen. Wat is er zo leuk aan de serie? Om te beginnen Fritz Wepper, bekend als Harry - ‘hol’ schon mal den Wagen’ – Klein uit ‘Derrick’. Als burgemeester Wöller is hij een man in de diepste dalen van zijn penopauze. Hij is steevast uit op roem, geld en seks en daardoor kwetsbaar, zodat die vermaledijde nonnen hem voortdurend in zijn hemd kunnen zetten.

Maar de serie schuwt onderbroekenlol. Net als opzichtig moralisme. In de intelligent geschreven plot wordt de strijd tussen grote wereldse en hemelse zaken uitgevochten aan de hand van alledaagse sociale problemen – een recept waaraan eerder bijvoorbeeld de serie over Don Camillo en Peppone haar roem dankte. Het zijn de nonnen die, veel beter dan de burgemeester, de weg weten in het aardse tranendal. Louche vertegenwoordigers, Italiaanse maffiosi – ze draaien er hun hand niet voor om.

En ze bieden ontbaatzuchtige hulp aan al wie het nodig heeft. Zo spoedde één van de nonnen zich, na een smeekbede van een vrouw die in het ziekenhuis was opgenomen, naar het huis van deze vrouw om de sm-inrichting te verstoppen voordat dochterlief, vanuit Duitslands noorden onderweg naar haar zieke moeder, er kennis van zou nemen. Ook nam deze non ooit de kloosterkas mee naar het casino om daar geld terug te winnen voor een gokverslaafde.

Op 3 januari van dit jaar is de eerste van dertien nieuwe afleveringen ‘Um Himmels Willen’ van start gegaan. Inzet van de strijd is in deze reeks de ontdekking van een geneeskrachtige bron op het landgoed van het klooster. Burgemeester Wöller wil van Kaltenthal een kuuroord maken, met het klooster als modern Wellness-centrum. In de eerste aflevering moest hij door een non uit het bos worden gered: hopeloos verdwaald op zoek naar de bron. Elke aflevering heeft zijn eigen, zelfstandige variatie op het bron-thema, zodat het niet erg is iets te missen.

Bij het Sonntagsblatt Bayern, een protestants-religieus weekblad, wordt met gemengde gevoelens naar het succes van ‘Um Himmels Willen’ gekeken, dat op primetime wordt uitgezonden en droomkijkcijfers kent van gemiddeld acht miljoen mensen. Deze comedy heeft, aldus het blad, het ‘kerkpersoneel’ weliswaar geliefder op de buis gemaakt dan het in lange jaren was, maar de wilde katholieke avonturen doen het imago van de kerk als instelling bepaald geen goed. Want “om op de televisie te komen, moeten God en religie de spelregels van het medium volgen.” Dat is een juiste analyse. Maar in dit geval worden zowel de Duitse televisie als de religie daar een stuk verteerbaarder van.

Dit is de eerste aflevering van de nieuwe rubriek Zap op het Duitslandweb. Maandelijks stelt Annemieke Hendriks hierin een opmerkelijk Duits tv-programma voor.

Um Himmels Willen

Regie Michael Baier, scenario Ulrich König.
Officiële website van 'Um Himmels Willen' met uitgebreide informatie - ook over gemiste afleveringen - en foto's.