Een Duitse voetbal- krimi
Achtergrond - 1 juli 2004
Diep in ons onderbewustzijn hebben we het aan zien komen, maar ons patriottisch hart zond steeds weer dat ene signaal naar ons hoofd: "We kunnen dit redden, we zijn immers een Turniermannschaft!" Na de frustrerende wedstrijd tegen de Letten wilde niemand van ons het beslissende duel tegen Tsjechië in z'n eentje kijken en dus besloten we, net als talloze andere Duitsers, de wedstrijd ergens te volgen waar hij op een groot scherm zou worden vertoond. Zo zouden we vreugde en leed tenminste met elkaar kunnen delen.
In een fiere 'we gaan ervoor'-stemming had Jens nog op de dag van de wedstrijd zelf zijn 1:1-prognose veranderd in een 2:0-overwinning voor Duitsland. Vlak voor de wedstrijd is de stemming wat meer ingehouden optimistisch. "Wat de Nederlanders doen maakt niet uit - als wíj maar winnen." Bij de eerste tonen van het volkslied staan een paar fans naast ons op en leggen voor de grap de hand op de borst. Wij blijven toch liever zitten. De eerste minuten van de wedstrijd verstrijken tergend langzaam. De Duitsers blijven veel te ver achterin staan. Bij de eerste kans voor de Tsjechen schreeuwt de zaal het uit.
Vervolgens gebeurt er niet zoveel en bij de fans klinken de eerste blijken van ontevredenheid. Tot de twintigste minuut: Ballack schiet de voorzet van Schweinsteiger inééns. Een streep van een schot. Goal! Niemand blijft op z'n stoel zitten, iedereen valt elkaar in de armen en klapt in de handen. Bij deze stand zitten we in de kwartfinales!
Het spel van de Duitsers wordt beter. Combinaties lukken nu en op elke succesvolle actie wordt met applaus gereageerd. Midden in deze euforische fase krijgen de Tsjechen een vrije trap. Marek Heinz, voormalige speler in de Bundesliga, treedt aan en cirkelt de bal onhoudbaar in de rechter bovenhoek. De spanning in de zaal stijgt. Bij een schot van de Tsjechen op doel gilt Katharina het van schrik luid uit.
In de 77e minuut krijgt de Tsjech Baros zijn grote optreden. Vergeleken bij de spits van FC Liverpool lijken onze verdedigers wel bejaard. Hij schiet de Tsjechen koelbloedig naar de overwinning. Een gevoel van onmacht maakt zich van ons meester - en van de mensen om ons heen schijnbaar ook. Het is voorbij. De Duitsers spelen geen enkele kans meer goed uit en na het laatste fluitsignaal verlaten de meeste mensen stil de zaal.
In de nabespreking waren we het met elkaar eens. Ons team had pech. Maar als je zulke kansen niet benut, dan moet je naderhand niet klagen.
Reacties
Geen reacties aanwezig