Het Duitse keizerrijk onder Wilhelm II
Samenvatting, 1888-1914
In 1888 kwam Wilhelm II aan de macht. Hij schoof Bismarck aan de kant en maakte zo duidelijk dat hij een andere politieke koers wilde varen. Duitsland verdiende óók een ‘plek onder de zon’ vond Wilhelm, en dat zouden de andere Europese mogendheden weten ook.
© Bundesarchiv, Bild 183-R28302Keizer Wilhelm II zette Bismarck aan de kant en wilde van Duitsland een grootmacht maken.
In 1888 werd Wilhelm II de nieuwe keizer van het Duitse Rijk. Hij was de opvolger van zijn vader keizer Frederik III die al na 99 dagen op de troon overleed aan keelkanker. De romantisch ingestelde, pronkzuchtige kleinzoon van Wilhelm I wilde meer directe invloed op de politiek dan zijn voorgangers. Hij botste daarom met Otto von Bismarck, die tot op dat moment de touwtjes stevig in handen had. De inmiddels op leeftijd geraakte Bismarck werd in 1890 door Wilhelm II gedwongen af te treden. Zijn opvolgers hadden te maken met een keizer die autoritair en tactloos regeerde.
Wilhelm II was niet langer tevreden met de plek die Duitsland in Europa innam. Hij voerde een agressieve buitenlandse politiek. Deze Weltpolitik werd gekenmerkt door een gedurfd vlootbouwprogramma en koloniale expansie. Zo streefde Wilhelm naar erkenning van Duitsland als internationale grootmacht.
Onder zijn bewind nam de invloed van de legerleiding op het buitenlands beleid toe. Ondertussen maakte het keizerrijk een indrukwekkende economische groeiperiode door. Duitsland werd dé leidende industriestaat van het continent. Dit alles leidde tot toenemende internationale spanning en beïnvloedde de opmaat naar de Eerste Wereldoorlog.