Hannover
Groene stad aan de Leine

Hannover is in de middeleeuwen ontstaan als klein marktplaatsje aan de rivier de Leine. Van de veertiende tot de achttiende eeuw bloeide het stadje op dankzij de handel en de intrek van een adellijke elite. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het centrum van Hannover grotendeels verwoest. De ruïne van de Aegidienkerk bleef als gedenkteken staan.

De grote verkeersassen die na de oorlog aangelegd werden leidden tot een tweede golf van vernieling en tot isolatie van de buitenwijken. Deze ingrepen zijn nog altijd omstreden. Na de oorlog profileerde Hannover zich als centrum van de moderne kunst en architectuur en genoode stad vooral bekendheid vanwege haar jaarlijkse computer- en industriejaarbeurzen. In 2000 werd hier de wereldtentoonstelling Expo 2000 georganiseerd. Hannover is ook de stad van Gerhard Schröder, die er van 1990 tot 1998 zetelde als minister-president van Nedersaksen. Tijdens zijn ambtsperiode als kanselier ontving Schröder thuis in Hannover belangrijke buitenlandse gasten.

Hannover onderscheidt zich van andere steden door een aantal opvallende details en bezienswaardigheden. Allereerst is het groenpercentage er extreem hoog. Behalve een veertiende eeuws bos van 650 hectare groot in het midden van de stad zijn er beroemde barokke tuinen te bewandelen.

Een rode lijn loopt dwars door de stad en voert toeristen langs alle bezienswaardigheden. Rondom de markt staan enkele gerestaureerde gotische gebouwen, uitgevoerd in rode baksteen. Afspreken doet men hier op het centrale plein dat vernoemd is naar de bekwame ober Kröpcke of bij ‘unterm Schwanz’, het monument tegenover het station.

 Ook het European Cheese Center (het ‘Käseerlebniscenter’ van Europa) is een toeristische attractie, evenals het grootste politiemuseum van Duitsland en een uitgestrekte modelspoorbaan. Daarbij komen jaarlijks twee miljoen bezoekers af op het grootste schuttersfeest ter wereld. Hierbij drinkt men traditioneel een Lüttje Lage, de Hannoveriaanse variant van het kopstootje (jenever en bier). Drinkebroers gieten met één hand tegelijkertijd een glas bier een een glas Schnaps naar binnen. Omdat het niet iedereen lukt de inhoud van deze glazen gelijktijdig in een regelmatige stroom in de mond te laten lopen, zijn er speciale schorten ontwikkeld om de verloren gegane vloeistoffen op te vangen.