Merkel en Rutte praten donderdag in Den Haag over klimaatbeleid

Merkel en Rutte willen tijdens de werklunch dieper ingaan op de aanpak van klimaatverandering in beide landen, meldt de Rijksvoorlichtingsdienst in een persbericht. De afspraak voor dit overleg hebben de regeringsleiders in mei gemaakt.

Naast Merkel zijn uit haar kabinet aanwezig de ministers Scholz van Financiën, Altmaier van Economische Zaken en Schulze van Milieuzaken. Zij maken ook onderdeel uit van Merkels speciale klimaatkabinet, dat dit voorjaar is ingesteld en in september met voorstellen moet komen over hoe Duitsland zijn klimaatdoelen haalt. Voor Nederland zijn de ministers Ollongren van Binnenlandse Zaken, Hoekstra van Financiën, Wiebes van Economische Zaken en Klimaat en staatssecretaris Van Veldhoven van Infrastructuur en Waterstaat bij het overleg aanwezig.

De delegaties spreken onder meer over de totstandkoming van het Nederlandse klimaatakkoord, het Duitse Klimakabinett en over mogelijkheden om samenwerking op het gebied van energie en klimaat te intensiveren. Lees meer bij de RVD en The Hague Centre for Strategic Studies

Zie voor meer achtergronden:

Duitsland besloot in 2011, na de kernramp in Fukushima, af te stappen van kernenergie en te investeren in duurzame energie. Inmiddels komt ruim 40 procent van de in Duitsland geproduceerde energie uit duurzame bronnen. Maar in Duitsland zijn kolencentrales ook nog steeds verantwoordelijk voor een groot deel van de energievoorziening en dat zorgt voor vervuiling. Duitsland is wereldwijd koploper in de bruinkoolwinning. Het gebruik van bruinkool is de laatste jaren relatief constant gebleven. Om de klimaatdoelen die internationaal zijn afgesproken te kunnen halen, moet Duitsland ook de kolencentrales en de kolenmijnen sluiten: de Kohleausstieg. De bedoeling is dat er in 2038 geen energie meer uit kolen wordt opgewekt.

Binnen de bondsregering heerst onenigheid over de manier waarop Duitsland zijn klimaatdoelen moet halen. Minister van Milieu Schulze (SPD) wil een nationale CO2-belasting invoeren die haar CDU-collega's niet zien zitten. In mei ging ze in het offensief en stuurde haar plannen naar de betrokken ministeries zonder op de reactie van Merkels kanselarij te wachten, wat gebruikelijk is.

Kort daarna, ook in mei, leden de regeringspartijen bij de Europese verkiezingen verlies, terwijl de Groenen wonnen. Veel kiezers gaven aan klimaat het belangrijkste verkiezingsthema te vinden. De voorzitters van CDU en SPD gaven daarna aan dat ze meer aan klimaatbescherming willen doen.

De bondsregering heeft in maart een speciaal Klimakabinett ingesteld, dat in september met plannen moet komen over hoe Duitsland zijn voor 2030 gestelde klimaatdoelen haalt en het klimaatplan van 2016 wil uitvoeren. In dat klimaatkabinet zitten naast Merkel de ministers van Financiën, Economie, Milieu, Bouw, Landbouw en Verkeer. In juni is Duitsland nog door de Europese Commissie op de vingers getikt omdat het niet genoeg doet om de klimaatafspraken te halen die in 2015 in Parijs zijn gemaakt.

Bij het gebruik van aardgas verschillen Nederland en Duitsland van opvatting. De Nederlandse regering heeft in haar klimaatakkoord vastgelegd dat het bedrijven en consumenten nog meer wil stimuleren van het gas af te gaan. De energiebelasting op gas gaat daarom de komende jaren omhoog. In Duitsland daarentegen wordt aardgas vooral gezien als een milieuvriendelijk alternatief voor steenkool of olie. Duitsland importeert nu al veel gas uit Rusland via de Nord Stream; een 1224 kilometer lange pijplijn door de Oostzee naar Duitsland. Een tweede gasleiding, de Nord Stream II, is in de maak om nog meer gas te kunnen importeren.