Dortmund
Troosteloos imago

Dortmunds officiële website jubelt dat onderzoek en wetenschap "de nieuwe grondstoffen" van Dortmund zijn. Maar de grootste stad van het Ruhrgebied heeft met 590 duizend inwoners nog altijd de hoogste werkloosheid van West-Duitsland. Van haar troosteloze imago lijkt de stad zich maar niet te kunnen ontdoen. Een lichtpuntje is de succesvolle voetbalclub Borussia Dortmund, die tegenwoordig onder leiding staat van de Nederlandse trainer Bert van Marwijk.

In de Middeleeuwen was Dortmund ‘in het hart van Westfalen’ een van de rijkste en machtigste steden in het Hanzeverbond. Handel heeft de stad groot gemaakt. Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw ontwikkelde Dortmund zich tot een bloeiende industriestad. Kolen en staal waren de belangrijkste bronnen van inkomsten. Halverwege de twintigste eeuw telde Dortmund nog vijftien mijnen op haar grondgebied. Maar de interesse in kolen nam af en een aantal vijandige overnames en fusies in het staalwezen luidde in de jaren ’90 het einde van de hoogovenindustrie in Dortmund in. Nieuwe bedrijven vestigden zich liever in het gunstiger gelegen Rijngebied. De klap die deze teloorgang aan arbeidsplaatsen Dortmund gaf, is de stad nog niet te boven gekomen. Toen de mijnen sloten, heeft Dortmund zich op de geavanceerde technologie gestort. De laatste jaren heeft Dortmund veel ondernemingen uit modernere bedrijfstakken als de micro-elektronica aangetrokken. Maar ondanks deze geslaagde overgang van zware industrie naar geavanceerde technologie is het aantal werklozen in Dortmund, zelfs in verhouding tot andere steden uit het Ruhrgebied, nog altijd zeer hoog.

 Tijdens de Tweede Wereldoorlog is 98 procent van de oude binnenstad van Dortmund vernietigd. Na de oorlog werd zelfs overwogen om de stad helemaal niet meer op te bouwen. De stad heeft toeristen op een paar gerestaureerde kerken en een winkelcentrum na weinig te bieden. Het centrum bestaat grotendeels uit saaie naoorlogse architectuur. Wel kunnen liefhebbers van moderne kunst hun hart ophalen in het Museum am Ostwall, waar onder meer werken van een aantal beroemde Duitse expressionisten te zien zijn. Een biertje drinken kan er ook. In geen enkele Duitse stad wordt zoveel bier geproduceerd als in Dortmund (zo’n zeshonderd miljoen liter per jaar). Maar van de ontelbare brouwerijen die hier in het interbellum naam maakten en gedurende vijftig jaar de Duitse biermarkt beheersten, is er nu nog maar eentje over. De rest is overgenomen door de Bielefeldse Dr. Oetker.