Het Duitse onderwijssysteem
Een één! Te gek!

Cijfers

Wanneer een Duitse leerling thuiskomt met een één voor een proefwerk, zal hij of zij zich daar allerminst voor schamen. Een één is namelijk het hoogste cijfer dat je kunt halen op een Duitse school! De cijfers lopen daar niet van één tot tien, maar van zes tot één. Een zes is dus het allerlaagste cijfer dat je in Duitsland kunt halen, vergelijkbaar met een Nederlandse één, twee of drie. In de laatste twee jaar van het voortgezet onderwijs krijg je in plaats van cijfers, punten van één tot vijftien. Een vijftien is het hoogste wat je kan halen.

Federale structuur

Duitsland heeft een federale structuur. Dat betekent dat de deelstaten (provincies) op verschillende terreinen hun eigen regels mogen opstellen. Ook het onderwijs wordt grotendeels decentraal geregeld. Voor de wetgeving en uitvoering is iedere deelstaat zelf verantwoordelijk, en zo kan het dus zijn dat het schoolwezen in verschillende deelstaten anders georganiseerd is. Daarnaast zijn er natuurlijk ook landelijke regels vastgelegd, die ervoor zorgen dat het niveau van het onderwijs overal ongeveer gelijk is. Daardoor is het mogelijk, dat leerlingen makkelijk kunnen overstappen naar een andere school wanneer ze naar een andere deelstaat verhuizen. Zo is bijvoorbeeld afgesproken, dat overal dezelfde toelatingseisen gehanteerd worden.

Het schoolsysteem is in alle deelstaten hetzelfde. Men onderscheidt in Duitsland verschillende onderwijsfases (Stufen), die grotendeels overeenkomen met de Nederlandse indeling.

Leerplicht

In Duitsland ben je leerplichtig van je zesde tot en met je achttiende. Je moet dus twaalf jaar lang onderwijs volgen, waarvan minstens negen jaar (in sommige deelstaten tien jaar) op een voltijdopleiding, twee jaar mag je deeltijdonderwijs volgen (bijvoorbeeld een beroepsopleiding). Het onderwijs is over het algemeen gratis. Leermiddelen, zoals boeken, worden vaak voor niets ter beschikking gesteld of er wordt een eigen bijdrage verlangd, afhankelijk van het inkomen van de ouders.