Commissie-Hartz

Ruim een jaar geleden (in februari 2002) blijkt dat de arbeidsbureaus, verenigd in het Bundesanstalt für Arbeit, veel minder succesvol waren geweest dan ze hadden gesuggereerd. Bondskanselier Schröder stelt hierop de Hartz-commissie in. Deze commissie, met vertegenwoordigers van vakbonden en werkgevers, presenteert kort voor de verkiezingen in 2002 plannen om de arbeidsbemiddeling te verbeteren. Binnen een paar jaar moet de werkloosheid gehalveerd worden. In december 2002 bereiken de Duitse regering en de oppositie overeenstemming over de maatregelen. Alle plannen moeten vanaf de zomer van dit jaar in werking treden. Het zwaartepunt van de voorstellen ligt op liberalisering van het systeem van arbeidsbemiddeling en strengere regels voor werkzoekenden. Zo is vanaf juli een werknemer die te horen heeft gekregen dat hij zijn baan verliest, verplicht zich bij het arbeidsbureau als werkzoekende te melden. Indien de werknemer dit nalaat, vervalt in eerste instantie het recht op een werkloosheidsuitkering.

Om uitzendwerk te stimuleren, worden in heel Duitsland zogenaamde Personal-Service-Agenturen (PSA's) opgericht. Aan ieder arbeidsbureau moet zo'n PSA, een soort uitzendbureau, verbonden zijn. Wanneer de arbeidsbureaus ook gaan bemiddelen in parttime en tijdelijke banen, kunnen zij mensen sneller aan het werk helpen en gaan de kosten van arbeidsbemiddeling en tijdelijke uitkeringen enorm omlaag, aldus de commissie-Hartz. Verder is het begrip 'passende arbeid' verruimd: van een alleenstaande kan in beginsel worden verlangd dat hij een passende werkplek in heel Duitsland aanvaardt. Ook met betrekking tot oudere werknemers vindt een aantal veranderingen plaats. Zo hebben werknemers die ouder zijn dan vijftig en werkloos (dreigen te) worden recht op een toelage wanneer ze een lager betaalde baan accepteren. Werkgevers die werklozen ouder dan vijfenvijftig aannemen hoeven bovendien geen premie voor de werkloosheidsverzekering te betalen. Jonge werklozen zonder kinderen moeten meer gestimuleerd worden om te gaan solliciteren, onder andere door hen te korten op hun uitkering wanneer zij niet aan bepaalde sollicitatieverplichtingen voldoen.