Nieuwe deelstaatminister geniet geen 'Welpenschutz'
Duitse taalvondsten #10

Dat haar benoeming stof zou doen opwaaien, stond in de sterren geschreven. In Thüringen ligt de extreemrechtse AfD anderhalf jaar voor de deelstaatverkiezingen in de peilingen met 30 procent duidelijk voorop. Het grote succes van de AfD is trouwens een van de redenen waarom Denstädt zich anderhalf jaar geleden aansloot bij de Groenen. En het is een van de redenen waarom de partij  enkele weken geleden in een spectaculaire personeelswissel verrassend voor haar koos als nieuwe minister, ondanks haar korte staat van dienst bij Die Grünen. De Groenen schoven haar witte voorganger Dirk Adams opzij – naar eigen zeggen omdat hij niet voldeed, met name op vlak van migratie. Dat zo’n move niet geruisloos zou passeren, was te verwachten, maar dat de haat zo zou oplaaien dat de politie moest worden ingeschakeld, doet opschrikken.

De nieuwbakken minister is alvast niet onder de indruk: “Deze situatie is niet nieuw voor mij”, citeert de Süddeutsche Zeitung haar. “Ik heb 45 jaar de tijd gehad om eraan te wennen.” En in de Tagesspiegel vertelt ze: “Zelfs toen ik nog een kind was, draaide iedereen zich om als ik de kamer binnenkwam.” Denstädt is gehard, ze heeft al wat meegemaakt. Het lijkt haar alleen maar gesterkt te hebben: “Ik ben geen geboren slachtoffer. Ik wil dit perspectief binnenbrengen in de politiek.”  Ze heeft de gave om de silver lining te zien: “Dit is gewoon wat vrouwen met een migratiegeschiedenis elke dag meemaken. Ik vind het goed dat dit nu zichtbaar wordt.” Toch moet ze ook toegeven dat ze ’s nachts de tram niet neemt.

Het ontbreekt haar aan deskundigheid en ervaring, stelt de CDU. De extreem-rechtse AfD vermoedt dat het de Groenen alleen om het "quotum" en de "woke-uitstraling" gaat. Ook hier trekt ze zich geen bal van aan. Haar CV en levenservaring zijn juist een voordeel, vindt ze.

Denstädt heeft twee kinderen opgevoed, drie studies gedaan en heeft geleerd hoe ze met de media moet communiceren tijdens haar periode als vertrouwenspersoon bij de politie voor klachten van burgers. Werd het geen tijd dat iemand die met de botten (laarzen, red.) in de aarde heeft gestaan, nu voor de verandering ook aan het hoofd staat van een ministerie?

Hoe Denstädt werd onthaald als nieuwbakken deelstaatminister staat in schril contrast met de ontvangst die de nieuwe minister van Defensie Boris Pistorius enkele weken geleden genoot. Toen hij als witte, hetero cis-man aantrad, moest de politie niet ingeschakeld worden om hem te beschermen. Hij kreeg van de goegemeente de start die iedere minister gegund mag worden: kritisch maar open minded.

In haar tijd als enige zwarte politieagente in Thüringen werd ze vaak benaderd door kinderen met een migratieachtergrond, vertelt Denstädt in de Tagesspiegel. Meestal waren het meisjes die zich eindelijk vertegenwoordigd voelden. Deze keer was de respons nog overweldigender: “Er hebben ongelooflijk veel mensen contact met me opgenomen, mensen die trots op me zijn en zich aan mij spiegelen. “

Zich spiegelen aan sterke vrouwen die zich niet laten tegenhouden door paternalisme, neo-kolonialisme, scheldwoorden en bedreigingen, dat kunnen kinderen met een migratieachtergrond sinds vorig jaar ook aan Aminata Touré. Toen Touré vorig jaar benoemd werd als minister van Sociale Zaken in Sleeswijk-Holstein was zij de eerste zwarte minister ooit in Duitsland. Ook voor Denstädt is zij een rolmodel. Touré geeft haar slechts één advies: twijfel nooit.

Ik twijfel er alvast niet aan dat Thüringen alleen maar te winnen heeft met zo’n evenwichtige, sterke vrouw aan het roer. Rustig en intelligent weerstaat ze alle aanvallen. Als een volleerde Judoka gebruikt ze de kracht van haar aanvaller om er zelf sterker van te worden. Daar kunnen we allemaal van leren, ongeacht onze huidskleur. Denstädt heeft geen Welpenschutz nodig. Wat meer respect daarentegen had niet misstaan.