Passie voor Papageno
Over de Duitse opera ‘Die Zauberflöte’

Van buiten lijkt de Semperoper een wat grauw gebouw, zoals de meeste gebouwen in Dresden er van buiten uitzien. En dat terwijl ze in 1977 compleet is gerenoveerd, of beter gezegd herbouwd.

Maar schijn bedriegt: zodra je naar binnen loopt wordt je overdonderd door pracht en praal. Dames en heren in chique kleding flaneren door de gangen, over de vloer waar een dik rood tapijt ligt te pronken. Aan de muren en plafonds stralen kroonluchters en spiegels en je voelt je eventjes heel erg klein. Maar dan realiseer je je: ook jij bent hier om de komende voorstelling te zien, eventjes maak je deel uit van al dit glimmend, pronkend en schitterend moois.

De Semperoper

Maar laten we eerst even zakelijk blijven. De Semperoper werd gebouwd van 1838 tot 1841 onder leiding van de architect Gottfried Semper. Spoedig daarna brandde ze bijna totaal af, maar ze werd herbouwd. De heropgebouwde opera bleef een tijdje in al haar pracht en praal staan, maar bij de luchtaanval op Dresden tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ze wederom compleet vernietigd. Na de Tweede Wereldoorlog werd de opera met oude bouwplannen en gemaakte reconstructies hersteld zoals men dacht dat ze geweest was.

Maar de Sächsische Staatsoper, zoals ze vanaf dat moment eigenlijk heet, blijft niet gespaard van rampen. Bij het hoogwater in 2002 wordt de opera zodanig beschadigd dat de restauratiekosten 27 miljoen euro bedragen. Maar de Dresdenaren laten zich niet op hun kop zitten: slechts drie maanden later dan gepland begint het speelseizoen in de opnieuw gerenoveerde Semperoper.

Die Zauberflöte

‘Die Zauberflöte’, in het Nederlands ‘De Toverfluit’ genoemd, is een stuk van Wolfgang Amadeus Mozart. Dat wil zeggen: hij schreef de muziek voor het stuk, Emanuel Schikaneder schreef de teksten.

Het stuk is een betoverend sprookje, met in de hoofdrol de jonge prins Tamino. Hij moet van de Koningin van de Nacht prinses Pamina gaan redden, die gevangengenomen is door de tovenaar Sarastro. Tamino is verliefd op Pamina en gaat graag op pad om haar te redden. Met hem mee gaat Papageno, de grappigste uit het hele stuk. Hij is een vogelvanger maar zelf ook een halve vogel. Tamino doet zijn best Pamina te vinden en te redden, terwijl Papageno eigenlijk de hele tijd op zoek is naar een Papagena, een liefje voor hem. Op hun avontuur beleven Tamino en Papageno allerlei turbulente gebeurtenissen en of het verhaal goed af zal lopen is nog maar de vraag!

‘Gepimpt’

Maar ‘Die Zauberflöte’ zoals wij hem zagen deed in eerste instantie weinig denken aan het originele stuk van Mozart. De boel was flink gemoderniseerd en in het begin was dat wel even wennen. Zeker als je dames en heren in pakken en jurken op het toneel verwacht en in plaats daarvan verschijnen ze in komische, felgekleurde kostuums. De muziek en de liederen waren in ieder geval hetzelfde gebleven, dat maakte het geheel toch herkenbaar en erg leuk.

Na even wennen was de ‘moderne’ uitvoering van ‘Die Zauberflöte’ ook zeker de moeite waard. Het is grappig om te zien hoe mensen een stuk ensceneren en er een persoonlijke noot aan toevoegen. De moderniteit maakte dat er ook echt grappige stukjes in zaten, en een lachende operazaal is natuurlijk geniaal.

Kortom, modern stuk of niet: wij van de Scholierenredactie raden het iedereen aan om een opera in de Semperoper te gaan bekijken en beluisteren als je in Dresden bent, het is de moeite zeker waard!

Emsi Hansen zit in de redactie van de Scholierenpagina van het Duitslandweb. Ze zit in 5 VWO van het Willem Lodewijk Gymnasium in Groningen.