Pindakaas en pünktlichkeit
Groninger Forum - De grens voorbij

Duitsers praten over het algemeen wel makkelijk en ze vertellen vaak meteen waar in Nederland ze wel eens geweest zijn of waar ze nog regelmatig te vinden zijn. Ik werk al 27 jaar bij een Duits bedrijf, en woon sinds 2004 over de grens. Sindsdien heb ik nog geen enkele minuut problemen gehad met wonen in Duitsland.

Ook al woon ik net over de grens, ik merk wel degelijk dat ik in een ander land woon. Het is hier veel rustiger wonen dan in Nederland, er is minder lawaai. Duitse mensen zijn behoudender en willen absoluut niet dat men last van hen heeft. Ze zijn ook veel milieubewuster dan Nederlanders, alles wordt gescheiden ingezameld.

Ook de Duitse bureaucratie en stiptheid vallen op. Alles moet pünktlich, op alle formulieren en documenten moet een officieel stempeltje en een handtekening van de ambtenaar. De Duitsers staan wat dat betreft erg op hun strepen. Ze hebben een mentaliteit van 'Zo moet dat en zo gaat dat, en niet anders, basta! Es muss officiel beglaubigt werden!' Daar kan ik wel om lachen hoor, ik neem het vaak met een korreltje zout. Ik als Nederlander maak er vaak een grapje van. Maar dat snappen ze dan niet. Persoonlijk vind ik de meeste Duitsers altijd zo serieus.

Het wonen en werken in Duitsland heeft vele voordelen. Ik ben hier niet voor niets naartoe verhuisd natuurlijk. Zo is het belastingvoordeel gunstiger in Duitsland, maar bijvoorbeeld ook de benzineprijs en niet te vergeten, de bierprijs. Boodschappen doen is hier goedkoper, hoewel ik voor producten als gevulde koeken, pindakaas en bloemkoolsausjes altijd naar de supermarkt in Nieuweschans ga. Zulke producten kom je hier weinig tegen.

Het leven is hier gewoon goedkoper, ook de huizenprijzen zijn hier nog niet tot absurde hoogtes gestegen. Een ander voordeel ervaar ik als ik op de weg zit. Als vlotte automobilist is het heerlijk dat je op de Bundesstraten 100 mag rijden, en dat er op veel gedeelten van de autosnelweg geen snelheidslimiet is.

Toch kom ik nog regelmatig in Nederland. Mijn vriendin woont in Appingedam en mijn beide dochters wonen ook in Nederland. Ik ben bovendien lid van een motorclub in Winschoten, waarmee ik regelmatig classisraces rijd, vooral in het noorden van Nederland en Duitsland, in de grensstreek. Er zijn ook Duitse coureurs lid van de motorclub in Winschoten. De collegialiteit onderling is groot, ongeacht het land van afkomst. Sport verbroedert!

Als er belangrijke voetbalcompetities zijn, zoals het EK en WK, dan merk je als Nederlander in Duitsland wel wat rivaliteit, maar op een sportieve manier. Als de Duitsers dan een wedstrijd verliezen, zijn ze allemaal erg rustig ineens... Dan blaast de Bildzeitung ook niet meer zo hoog van de toren over Unsere jungs, haha!

Twee keer heb ik een relatie met een Duitse vrouw gehad. Als je eenmaal het hart van een Duitse vrouw veroverd hebt, gaan ze er ook voor. Ze maken best wel snel toekomstplannen en stellen je vrijwel meteen aan de familie voor. Ze zijn soms wat arrogant vind ik, maar aan de andere kant heel zorgzaam. Ze willen vooral dat de man lekker eet en niets te klagen heeft. Kortom: een man moet zich helemaal goed en tevreden voelen.

De kans is groot dat ik in Duitsland blijf wonen. Als de ontwikkelingen in Nederland zo doorgaan, ga ik daar niet meer wonen. Ik voel me geen Nederlander meer in Nederland. Buitenlanders hebben meer rechten dan wij voor mijn gevoel. Bovendien worden de meeste gepleegde delicten afgedaan met een simpele taakstraf, waar ik me totaal niet in kan vinden. In Duitsland zijn ze op dat vlak veel strenger, en terecht. Ik voel me geen Nederlander, maar ook geen Duitser. Met het wegvallen van de grenzen voel ik me eigenlijk vooral een Europeaan.

Dit is een van de verhalen die zijn ingestuurd voor de verhalenwedstrijd van het Groninger Forum. De wedstrijd maakt onderdeel uit van het project 'De grens voorbij' over de veranderde betekenis van de Nederlands-Duitse grens in Groningen.