Bündnis 90/Die Grünen

Bündnis 90/Die Grünen is ontstaan door het samengaan van Die Grünen, een partij die voortkwam uit de buitenparlementaire, West-Duitse oppositie van de late jaren '60, met de Oost-Duitse Bürgerrechtsbewegung van 1989. Ondanks deze fusie bevindt de meerderheid van het electoraat van de partij zich nog steeds in het voormalige West-Duitsland. De thema's waar de partij zich voor inzet, zoals milieubewustzijn, emancipatie en immigratie, zijn kenmerkend voor de welvaartsstaat waarin aandacht bestaat voor 'postmateriële'  thema's. Tijdens de afgelopen kabinetsperiode heeft de partij zich bijvoorbeeld ingezet voor de invoering van de Ökosteuer, een milieubelasting op brandstof, en het homohuwelijk. Voor de voormalige Oost-Duitsers daarentegen hebben werkgelegenheid en woningbouw twaalf jaar na de vereniging nog steeds de prioriteit. Voornamelijk op basis van deze aanhang in het Westen verwierf Bündnis 90/Die Grünen in 1998 6,7 procent van de stemmen. De partij nam daarop voor de eerste maal zitting in een regering op bondsniveau, samen met de SPD.

De ontwikkeling die de politieke koers van Bündnis 90/Die Grünen sinds de oprichting van de partij kenmerkt, namelijk het zoeken naar de juiste balans tussen parlementaire partijpolitiek en het vasthouden aan haar maatschappijkritische wortels, heeft zich de afgelopen vier jaar in alle hevigheid doorgezet. De regeringsdeelname dwong de partij tot het bereiken van een interne consensus op tal van terreinen, zoals de inzet van Duitse militairen in Kosovo in 1999 en de steun aan de Verenigde Staten in de strijd tegen het terrorisme. In beide kwesties toonde de partij zich, na heftige interne debatten, bereid tot de inzet van soldaten. In het huidige partijprogramma is voor het eerst sinds het ontstaan van de partij afstand gedaan van de absolute eis van pacifisme.

De ontwikkeling van Bündnis 90/Die Grünen tot een partij die de regeringsverantwoordelijkheid niet wil ontlopen, maar tegelijkertijd probeert vast te houden aan haar oppositionele wortels, wordt belichaamd door de huidige minister van Buitenlandse Zaken en voorman van de partij, Joschka Fischer. Als lid van de generatie '68 bewoog hij persoonlijk de partij in te stemmen met genoemde militaire acties.

Tijdens de verkiezingen van 2002 hoopt de partij acht procent van de stemmen te behalen. Dat zou het beste resultaat tot nu betekenen; in 1987 behaalden Die Grünen, de West-Duitse voorloper van Bündnis 90/Die Grünen, 8,3 procent. De partij hoopt haar doel te bereiken door haar campagne grotendeels op te hangen aan de persoon van Fischer, die wordt bijgestaan door een Spitzenteam. De peilingen laten echter zien dat het zeer moeilijk zal worden winst te boeken. De voormalige oppositiepartij, die tot vier jaar geleden haar bestaansrecht ontleende aan haar verzet tegen de regering, moet nu haar herverkiezing bewerkstelligen door haar eigen regeringsbeleid te verdedigen.

De partij heeft reeds te kennen gegeven de coalitie met de SPD te willen voortzetten; de sociaal-democraten zijn feitelijk de enigen waarmee Bündnis 90/Die Grünen een coalitie kan vormen. De kans bestaat echter dat de huidige regering te weinig stemmen krijgt voor een meerderheid; in dat geval zou een coalitie van Bündnis 90/Die Grünen, SPD en PDS uitkomst kunnen bieden. De partij heeft echter, net als de SPD, bij voorbaat te kennen gegeven niet met de PDS te willen regeren.

Klik hier voor een korte historische achtergrond van Bündnis 90/Die Grünen.
Klik hier voor het regeringsprogramma van Bündnis 90/Die Grünen