Conferentie van München
Derde Rijk tot 1939
De conferentie van München in 1938 vormde het hoogtepunt van de Franse en Britse ‘appeasement-politiek’. Zonder slag of stoot werd een deel van de soevereine staat Tsjechoslowakije aan een agressief opererend Duitsland gegeven, onder de voorwaarde dat dit de laatste Duitse gebiedsuitbreiding zou zijn. De geallieerden hoopten zo de wereldvrede te bewaren.
Het volgende slachtoffer van Hitlers buitenlandse politiek werd Tsjechoslowakije. Er woonden ongeveer drieënhalf miljoen Duitsers in het Tsjechische Sudetenland, die Sudeten-Duitsers worden genoemd.
Hitler speelde handig in op de bestaande spanningen tussen de Duitse minderheid en de Tsjechische regering. Op 28 maart 1938 gaf hij de leider van de Sudetendeutsche Partei, Konrad Henlein, de opdracht om de eisen van de Duitse minderheid aan de Tsjechische regering steeds verder op te schroeven. Tegelijkertijd begonnen de nazi's een propagandacampagne waarin de Sudeten-Duitsers werden afgespiegeld als slachtoffers van de Tsjechische onderdrukking. De spanningen tussen Berlijn en Praag liepen in de zomer van 1938 steeds hoger op.
In september 1938 kwam de Engelse premier Neville Chamberlain naar Duitsland in een laatste poging om het Tsjechisch-Duitse conflict te bezweren. Net als tijdens eerdere provocaties van Duitse zijde probeerde hij door middel van appeasement-politiek de oorlogsdreiging in midden-Europa af te wenden. De appeasement-politiek hield in de praktijk in dat Duitse eisen werden ingewilligd om oorlog te voorkomen.
Tijdens de Conferentie van München die eind september volgde, kwamen Frankrijk, Engeland, Italië en Duitsland overeen dat Duitsland het Sudetenland mocht bezetten. Tevens garandeerden Engeland en Frankrijk de grenzen van de rest van Tsjechoslowakije.
Een Europese oorlog was hiermee voorkomen en Chamberlain werd bij thuiskomst door zijn landgenoten binnengehaald als de redder van de wereldvrede. Zijn beroemde woorden uitgesproken bij terugkomst op het vliegveld, “Peace in our time”, werden al een jaar later gelogenstraft. De Sovjet-Unie was tot grote woede van Stalin niet uitgenodigd op de conferentie.
Het Verdrag van München zou de geschiedenis ingaan als een dieptepunt in de internationale diplomatie. Engeland en Frankrijk hadden het democratische Tsjechoslowakije in de steek gelaten, Hitler de vrije hand gegeven in Midden-Europa en de Sovjet-Unie verder van zich vervreemd, met alle gevolgen van dien.