Guido Westerwelle (FDP)

De lijsttrekker van de FDP is de jurist Guido Westerwelle. Westerwelle werd in 1961 geboren in Bad Honnef, in de deelstaat Noordrijn-Westfalen. Tussen 1980 en 1987 studeerde hij rechten in Bonn en in 1994 promoveerde hij.

De politieke carrière van Westerwelle begon in 1980, toen hij lid werd van de FDP. In hetzelfde jaar was hij medeoprichter van een alternatieve jeugdorganisatie van de FDP, de Junge Liberale (JuLi's). Na een aantal functies binnen de partij te hebben vervuld werd hij in 1996 lid van de FDP-fractie in de Bondsdag; sinds mei 2001 is hij tevens fractievoorzitter. Tijdens de komende verkiezingen is Westerwelle niet alleen lijsttrekker van de FDP op landelijk niveau, maar ook kandidaat voor het kiesdistrict Bonn.

Guido Westerwelle wordt geacht de zelfbewuste, ambitieuze houding, waarmee de FDP hoopt zichzelf een vastomlijnde identiteit tegenover de SPD en de CDU/CSU te verschaffen, uit te dragen. Westerwelle is de eerste kandidaat die de FDP ooit naar voren heeft geschoven voor het kanselierschap. Deze stap getuigt van de ambities van de FDP, aangezien het in Duitsland gebruikelijk is dat de grootste partij de kanselier levert.

Met zijn veertig jaar geldt hij als jong; hij presenteert zichzelf als vertegenwoordiger van de opvolgers van de generatie '68, waarvan bondskanselier Schröder en minister van Buitenlandse Zaken Fischer de exponenten zijn. Hij schildert hen af als voormalige vernieuwers die inmiddels zelf tot de gevestigde politieke orde behoren. Westerwelle bezit retorische kwaliteiten en met zijn informele aanpak beweegt hij zich betrekkelijk soepel voor de camera's. Daarmee hoopt hij kiezers onder brede lagen van de bevolking aan te spreken. De FDP was dan ook zeer ontstemd toen bleek dat de nationale televisiestations besloten hadden hun voorman niet uit te nodigen voor een tweetal lijsttrekkerdebatten tussen Stoiber en Schröder. De partij heeft dit besluit zelfs - tevergeefs - aangevochten voor de rechter.

Het aanzien van Westerwelle als politiek leider heeft enige schade opgelopen als gevolg van zijn reactie op het optreden van de vice-voorzitter van de FDP, Jürgen Möllemann. Möllemann deed in het voorjaar vermeend antisemitische uitspraken. Onder druk van de publieke opinie werd Westerwelle gedwongen Möllemann tot openlijke excuses te bewegen. Volgens critici had Westerwelle verzuimd uit eigen beweging krachtdadig op te treden. Deze kwestie speelt inmiddels nauwelijks nog een rol; de vraag is nu of de jonge Westerwelle in staat is de FDP bij de hand te nemen en haar ambities waar te maken.