Terreur: RAF en München
BRD Ostpolitik en RAF: 1966-1982
Aan het begin van de jaren zeventig werd de BRD opgeschrikt door terreur. De RAF, een splintergroep van enkele tientallen radicale studenten, begon aan een serie aanslagen tegen het politieke en economische establishment. En bij de Olympische Spelen in München van 1972 werden elf Israëlische atleten gedood door Palestijnse terroristen.
© Bundesarchiv; Plak 006-001-058Een poster met foto's van gezochte RAF-terroristen. De RAF pleegde veel bloedige aanslagen in de Bondsrepubliek.
Eind jaren zestig ontstond een scheuring in de West-Duitse jongerenbeweging. De meeste studenten, de Jungsozialisten, wilden vooral meer medezeggenschap op universiteiten, scholen en bedrijven.
Maar sommige jongeren, zoals neo-marxisten en antikapitalisten, ging dit niet ver genoeg. Zij kozen voor een politiek radicalisme dat gericht was tegen de staat, de consumptiemaatschappij en de burgerlijke waarden van de oudere Duitse generatie.
In 1968 stichtten jongeren uit protest tegen de Vietnam-oorlog brand in twee warenhuizen in Frankfurt. Deze groep, die bekend werd als de Rote Armee Fraktion (RAF), wilde met geweld het staatsapparaat ontwrichten en een revolutie ontketenen tegen de 'fascisten', de regering-Brandt.
Video Die Welt
In 1971 en 1972 pleegde de RAF vele bomaanslagen en overvallen waarbij dodelijke slachtoffers vielen. In 1972 werd de harde kern opgepakt en veroordeeld tot levenslange celstraffen. Maar een tweede generatie RAF-leden zou in de jaren erna nieuwe aanslagen plegen.
In september 1972 werden de BRD en de wereld geschokt door een Palestijnse terreuractie tijdens de Olympische Spelen in München, waar de Israëlische sportploeg werd gegijzeld en vermoord door een PLO-commando. De Duitse veiligheidsdiensten bleken slecht voorbereid en een Duitse bevrijdingsactie mislukte totaal. Elf Israëli’s, vijf Palestijnen en een politieman kwamen om.