NAVO-dubbelbesluit en val Schmidt 1979-1982
BRD Ostpolitik en RAF: 1966-1982
De regering-Schmidt had de Ostpolitik in gematigde vorm voortgezet. Maar de kanselier was vooral een Atlanticus die de positie van de BRD binnen de NAVO zeker wilde stellen. Dit leidde na het NAVO-dubbelbesluit tot binnenlandse problemen: de protesten, ook in eigen gelederen, namen toe. Maar uiteindelijk was het de zwakke economie die Schmidt de das omdeed.
Helmut Schmidt op de partijdag van de SPD, 1982. Vanwege zijn aanpak van de economische crisis moest hij uiteindelijk aftreden.
In 1977 leverde Schmidt felle kritiek op de Amerikanen, die naar zijn idee bij de SALT II-onderhandelingen met de Russen de Europese belangen uit het oog verloren. Volgens de kanselier, een kenner op defensiegebied, waren de middellange afstandswapens van de NAVO verouderd, terwijl de Russen met hun moderne SS-20-raketten een bereik hadden van 5000 kilometer.
De Amerikaanse regering van Jimmy Carter reageerde eerst afwijzend op deze kritiek, maar in 1979 zetten de Verenigde Staten met Groot-Brittannië, Frankrijk en de BRD een tweesporenbeleid uit: het NAVO-dubbelbesluit. De Amerikanen zouden er bij de Sovjet-Unie op aandringen dat de SS-20-raketten werden verwijderd. Zoniet, dan zou het NAVO-arsenaal in Europa worden uitgebreid.
Het dubbelbesluit betekende dat er mogelijk kruisraketten zouden worden geplaatst in West-Europa. Vooral in Nederland en de BRD veroorzaakte dit een golf van protest waaraan honderdduizenden demonstranten deelnamen. Ook de linkervleugel van de SPD steunde de vredesbeweging en Schmidt bleef met moeite politiek overeind.
De nekslag voor Schmidt bleek uiteindelijk de economie. Vooral binnen de FDP bestond weinig vertrouwen meer in zijn economische politiek. In 1982 werd een motie van wantrouwen van CDU-leider Helmuth Kohl gesteund door de FDP-fractie. Desondanks geldt de pragmatische Macher Helmut Schmidt als een van de meest doortastende en succesvolle naoorlogse bondskanseliers. Hij werd opgevolgd door de CDU'er Helmut Kohl.